Divan edebiyatı nazım türleri, genellikle Arap ve Fars edebiyatı geleneğinden türetilen ve Osmanlı İmparatorluğu döneminde geliştirilen şiirlerdir. Bu nazım türleri arasında şu şekilde sıralayabiliriz:
Gazel: Divan edebiyatının en önemli nazım şekillerinden biridir. Genellikle 5-15 beyit arasında değişen gazellerde aşk, doğa, ölüm, inanç gibi konular işlenir.
Kaside: Divan edebiyatında genellikle övgü maksadıyla yazılan şiirlerdir. Kaside, 40 beyit veya daha fazla sayıda beyitten oluşabilen uzun bir nazım şeklidir.
Rubai: Dört beyitlik şiirlerdir. Bu tür şiirlerde genellikle öğütler, sosyal eleştiriler ve aşk konuları işlenir.
Mesnevi: Divan edebiyatında genellikle hikayeleri anlatmak amacıyla yazılan şiirlerdir. Mesnevi'lerde düşünce, felsefe, doğa ve ahlaki konular işlenir.
Terkib-i bend: Divan edebiyatında kullanılan bir nazım şeklidir. Terkib-i bend, bir bütünlük içinde birbirini tamamlayan beyitlerin yer aldığı şiirlerdir. Genellikle aşk, özlem, inanç gibi konular işlenir.
Mersiye: Divan edebiyatında ölen bir kişi için yazılan şiirlerdir. Bu tür şiirlerde genellikle acı, hüzün ve kederli duygular işlenir.
Muhammes: Divan edebiyatında beşli bentlerden oluşan şiirlerdir. Muhammeslerde genellikle aşk, doğa, ahlaki konular işlenir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page